یوروفر بر این باور است که بابرداشته شدن تحریم های ایران، شرایط برای از سرگیری روابط و افزایش صادرات فولاد به این کشور که قبلا یکی از بازارهای مهم اروپا بوده فراهم می شود.
از سال ٢٠١٠ واردات فولاد از چین به ایران افزایش یافت و کاهش ورود فولاد از اروپا را جبران نمود. از سال ٢٠١١ اتحادیه اروپا تحریم های اقتصادی علیه ایران را شدت بخشید به طوری که سال ٢٠١۴ واردات از هند بیشتر از اروپا بود و در ماه آگوست سال گذشته بالاترین رقم واردات از هند به ایران ثبت شد.
اتحادیه اروپا که زمانی یک میلیون تن فولاد در سال به ایران صادر می کرد کل بازار خود را در ایران از دست داد. در واقع این تحریم ها به فولادسازان اروپایی لطمه زد در حالی که امریکا در کل صادر کننده جدی فولاد به ایران نبوده و از این روند آسیب ندیده است.
از طرفی تعرفه واردات فولاد به ایران به ٢٠ درصد افزایش یافته از این رو اروپا برای کسب سهم بیشتری از بازار ایران با این چالش نیز مواجه است.
با توجه به رکود اقتصادی و تحریم ها و افزایش تولید داخلی، پس از برداشته شدن تحریم ها، ایران در ابتدا یک صادر کننده فولاد خواهد بود تا این که نیازی به واردات داشته باشد.
قابل ذکر است تولید فولاد ایران از ٩,۴ میلیون تن سال ٢٠٠۵، به ١۵ میلیون و ۴٠٠ هزار تن در سال ٢٠١٣ رسید و واردات در این مدت از ۵ میلیون تن به ١.٩ میلیون تن کاهش یافت. همچنین مصرف فولاد از ١٣.٢ میلیون تن به ١۶.٧ میلیون تن افزایش یافت.
