با ورود ژاپنی ها به ایران و احتمال همکاری های گسترده در صنایع کشور، تولید فولاد با تکنولوژی ژاپن در راس محورهای مذاکره ها قرار گرفته است.
فریبا رسولی: سفر هیات ژاپنی و دیدار آنها با فعالان حوزه تجارت ایران در حالی صورت گرفت که نتیجه مذاکرات با آنها نشان از آن دارد که ژاپن برای ورود به صنایع ایران تمایل بسیاری دارد. گرچه صنعت خودرو در راس محور همکاری‌های احتمالی ایران با ژاپن قرار گرفته اما از آنجایی که ژاپن پس از چین، تولیدکننده بزرگی در عرصه فولاد است، به نظر می‌آید همکاری این دو تحقق اهداف طرح جامع فولاد را قطعیت می‌بخشد.
رضا شهرستانی عضو انجمن تولیدکنندگان فولاد در گفت و گو با اقتصادنیوز با اشاره به جایگاه ژاپن در عرصه فولادسازی گفت: ژاپن یکی از صدراعظم‌های تولید فولاد در دنیا محسوب می‌شود اما در واقع با تولید چین فاصله قابل توجهی دارد و میزان تولید آن یک هفتم چین است.
مدیرعامل شرکت نورد و قطعات فولادی در این باره گفت: با وجود اینکه ژاپن هیچ منابعی برای تامین مواد اولیه تولید ندارد و برای تهیه زیرساخت‌های فولادسازی خود از کشورهای دیگر واردات دارد، همکاری ایران و ژاپن در صنعت فولاد بهترین فرصت برای هر دو طرف است.
او افزود: کسب رتبه دوم تولید فولاد از سوی ژاپن وابسته به دو عامل مهم بوده است. اینکه در تولیدات این کشور کیفیت حائز اهمیت بوده و توانسته با ارتقای کیفی محصولات خود تقاضای بازار داخلی و بین‌المللی را اشباع کند. از سویی بهره‌مندی از سیستم‌های اتومیشن در کارخانه‌ها است که توانسته‌اند با حداقل نیروی انسانی حداکثر تولید را داشته باشند. در حالی که انرژی و مواد اولیه مورد نیاز خود را از کشورهای دیگر به دست می‌آورند.
شهرستانی با بیان اینکه بکارگیری کیفیت و تعریف سیستم‌هایی که در راستای کاهش نیروی انسانی در تولید می‌تواند الگوی همکاری ایران و ژاپن باشد، گفت: پیشبرد اهداف‌مان در افزایش تولید و رقابت‌پذیری فولاد با سیاست‌های بکار گرفته ژاپن می‌تواند صنعت و بازار این زنجیره از تولید را متحول کند.
عضو انجمن تولیدکنندگان فولاد افزود: واحدهای بزرگ فولادی ایران در حال حاضر با 20 هزار نیروی انسانی تولید دارند در حالی که این رقم در واحدهای فولادسازی ژاپن بسیار کمتر است. این مساله در قیمت تمام شده تولید فولاد تاثیرگذار است و اگر که تکنولوژی ژاپنی‌ها به واحدهای تولیدی فولاد ایران تزریق شود، تولید رقابت‌پذیرتر از حال خواهد شد.
او همچنین تصریح کرد: در ایران تولیدکننده‌های فولاد به ازای هر نفر 250 تن فولاد تولید می‌کنند در حالی که در ژاپن این رقم هزار تن است و چهار برابر ایران صورت می‌گیرد. البته این رقم در شرکت‌های خصوصی فولادساز 100 تن به ازای هر نفر محاسبه می‌شود.
این فعال صنعتی با بیان اینکه یکی از مصارف عمده خودروسازی فولاد است، گفت: در تمامی بدنه خودروها، قطعاتی بکار می‌رود که به نوعی محصول فولاد است. از این رو باید در عرصه همکاری به جای اینکه ماهی را به دست ژاپنی‌ها بدهیم از آنها ماهیگیری را به خوبی فرا گیریم زیرا در اختیار گذاشتن مواد اولیه کشور نباید به ازای واردات کالاهای مصرفی تمام شود و اصل همکاری انتقال تکنولوژی است.
شهرستانی با بیان اینکه مزایای ایران در صنایع فولاد بسیار است زیرا دارای انرژی ارزان است، گفت: ایران می‌تواند با اعتمادسازی و اطمینان خاطر به ژاپنی‌ها، سرمایه‌گذاری‌های و مهارت‌های جدید را در صنعت فولاد کشور جذب کند زیرا با در نظر گرفتن اینکه برخی واحدهای فولادی در حال تعطیل شدن هستند، نیاز شدیدی به سرمایه و علم فولادسازی کیفی احساس می‌شود.
به گزارش اقتصادنیوز، این اظهارات در حالی است که در حال حاضر تعداد کل افراد شاغل در صنعت تولید فولاد ژاپن حدود 195 هزار نفر است و از هر 650 نفر، یک نفر در صنعت تولید فولاد ژاپن مشغول به کار شده است. همچنین ژاپن دومین فولادساز بزرگ است که تولید فولاد خام خود را با 3.1 درصد افزایش به 110.6 میلیون تن رسانده و این توسعه ظرفیت همچنان ادامه دارد. بررسی‌ها نشان می‌دهد صنعت فولاد ژاپن اتکای زیادی به صادرات دارد و دومین صادرکننده پس از چین است. البته صادرات آن بیشتر به شرق آسیا و واردات آن عمدتا از کره جنوبی انجام می‌شود.
با این وجود اخیرا مذاکراتی با شرکت‌های ژاپنی برای سرمایه گذاری در کارخانه فولاد مکران واقع در منطقه آزاد تجاری چابهار در جریان است که ظرفیت تولید 3 میلیون تن فولاد را داراست. اما اینکه در حال حاضر بیشتر واحدهای تولیدی فولاد ایران به دلیل جانمایی نامناسب در معرض تعطیلی قرار گرفته‌اند و تولیدکننده‌های بزرگ علاوه بر مشکلات ناشی از بحران آب، با افزایش هزینه دستمزد، قیمت تمام‌شده‌شان افزایش یافته است. از این رو به نظر می‌رسد همکاری با ژاپن در صنعت فولاد دریچه‌های بسیاری را رو به این صنعت می‌گشاید اما آیا مذاکره‌ها به پای قرارداد می‌رسد؟
منبع: اقتصادنیوز
