میلگرد چیست ؟

تاریخ ارسال : 25 ژانویه 2018 ساعت : 10:10 ق.ظ 0 نظر
Print Friendly, PDF & Email

میلگرد یا آرماتور، فولادی است که در بتن برای جبران مقاومت کششی پایین آن مورد استفاده قرار می‌گیرد. فولادی که به این منظور در سازه‌های بتن آرمه به کار می‌رود به شکل سیم یا میلگرد می‌باشد و فولاد میلگرد نامیده می‌شود. البته در موارد خاصی از فولاد ساختمانی نظیر نیمرخ‌های شکل، ناودانی و یا قوطی نیز برای مسلح کردن بتن استفاده می‌شود.

در کشورهای مختلف فولاد میلگرد با استانداردهای متفاوتی تولید می‌شوند و در هر استانداردی طبقه بندی مشخصی در ارتباط با خواص مکانیکی فولادها وجود دارد. در ایران قسمت عمده فولادهای میلگرد که توسط کارخانه ذوب آهن اصفهان تولید می‌شوند با استاندارد روسی مطابقت دارند.

فولادی که در ایران تولید می‌شود (طبق استاندارد روسی) به سه گروه تقسیم می‌شود: فولاد نوع A-۱، فولاد نوع A-۲ و فولاد نوع A-۳. فولاد A-۱ از نوع صاف بوده و مقاومت تسلیم و مقاومت کششی آن به ترتیب ۲۳۰۰ و۳۸۰۰ کیلوگرم بر سانتی متر مربع می‌باشد.

فولاد A-۲ از نوع آجدار با مقاومت تسلیم ۳۰۰۰ و مقاومت کششی ۵۰۰۰ کیلوگرم بر سانتی متر مربع است، و فولاد A-۳ نیز از نوع آجدار با مقاومت تسلیم ۴۰۰۰ و مقاومت کششی ۶۰۰۰ کیلوگرم بر سانتی متر مربع می‌باشد. از نظر تنوع قطر میلگردها نیز استانداردهای تولید کنندگان متفاوت است. در سیستم روسی که در کارخانجات ذوب آهن اصفهان مورد استفاده‌است میلگردها تا قطر ۴۰ میلیمتر ساخته می‌شوند.

تاریخچه میلگرد

در زمان های دور، سازه های بتنی تقویت نشده بودند. استفاده از میله های بتنی در ساخت و ساز حداقل به قرن ۱۵ میلادی برم گردد. به عنوان مثال در قلعه وینسنس (Vincennes) از ۲۵۰۰ متر میله استفاده شده بود.

در نیمه اول قرن هجدهم، از میلگرد برای پیکربندی برج کج نویانسک (Nevyansk ) روسیه، به دستور صنعتگر معروف آکینیفی دمیدف (Akinfiy Demidov ) استفاده شده است.

چدن مورد استفاده برای میلگرد هنوز از کیفیت بالایی برخوردار است و هیچ گونه خوردگی و زنگ زدگی ندارد. پیکر برج به وسیله قالب های آهنی که در روی سقف خیمه بسته اند به هم متصل می‌شود و به وسیله میله های برقی (که برای اولین بار بود) پوشانده شده است.

اخیراً این تکنیک ها به وسیله جاساز کردن میله های فولادی در بتن بهبود یافته و با تغییر شکل میله ها منجر به اتصال بهتر آن‌ها شده و در نتیجه موجب تولید بتن مسلح در شکل مدرن می‌شوند.

میلگرد های آلیاژ سازی شده و ترمکس ( خنک کاری و برگشت تحت کنترل ) چیست؟

فرآیندهای تولید میلگرد در کشورهای پیشرفته جهان به روشهای مختلف می باشد . در استانداردهای معتبر دنیا برحسب شرایط اقلیمی هر کشور فرآیندهای تولید بطور کاملاً روشن و با لحاظ پارامترهای مختلف تحت کنترل قرار می گیرند :

۱-در کشور ژاپن که از نظر شرایط اقلیمی کشوری زلزله خیز می باشد ، استاندارد ملی آن کشور JIS آنالیز شیمیایی را متناسب با فرآیند تولید ( از روش آلیاژی ) تعریف می نمایند و هیچگونه اشاره ای به فرآیند تولید از طریق عملیات حرارتی (ترمکس ) ننموده است و به عبارت دیگر مصرف میلگردهای ترمکسی در آن کشور توصیه نمی شود .

۲-در کشورهای اروپائی که از نظر زلزله خیزی در رده کشورهای امن می باشند و نسبت به کشور ژاپن خطر زلزله در آنها بسیار پائین تر می باشد روش ترمکس ( عملیات حرارتی ) را مدنظر قرار داده و آنالیز شیمیایی را متناسب با فرآیند تولید میلگرد با روش فوق الذکر در نظر گرفته اند ،

۳- در استاندارد ملی ایران به شماره ۳۱۳۲ که برگرفته از چندین استاندارد مرجع ( اروپایی EN , DIN, و ژاپن JIS و آمریکاASTM و ISO ) می باشد هر دو روش فوق الذکر در نظر گرفته شده است ولی بخاطر ضریب امنیت بالای مصرف در بند ۱۳ استاندارد ( نشانه گذاری ) بصراحت تولید کنندگان را موظف به آگاهی دادن به مصرف کننده از لحاظ فرآیند تولید میلگردها نموده است .

به این صورت که بایستی بر روی پلاک الصاقی علامت مشخصه ایی دال بر انجام تولید به روش ترمکس حک شود و مقطع شاخه های این نوع محصول به یک رنگ تعریف شده ایی رنگ آمیزی گردد و همچنین در گواهینامه فنی جمله فرآیند تولید بوسیله خنک کاری و برگشت تحت کنترل درج گردد . با توجه به پیوست الف در استاندارد ملی ایران انجام عملیات جوشکاری بر روی این نوع میلگردها مجاز نمی باشد .

لازم به ذکر است در روش آلیاژسازی شده ، فولاد مورد نیاز برای تولید میلگرد مورد نظر ، در فرآیند فولادسازی و از طریق اضافه نمودن فروآلیاژها ساخته شده و شمش تولیدی در فرآیند نورد به شکل مورد نظر درمی آید و سپس در محیط آزاد و به مرور خنک می شود . در این حالت میلگرد تولیدی از سطح بیرونی تا مرکز آن دارای خواص مکانیکی و مشخصات شیمیائی یکسان می باشد و در مواقع زلزله و فشار مقاومت یکنواخت و مناسبتری را از خود بروز می دهد .

اما برای میلگردهای تولید شده به روش ترمکس اینگونه است که شمش فولادی مورد استفاده دارای کلاس آنالیز شیمیائی پائینتری بوده و برای رسیدن به مقاومت مورد نیاز مطابق استاندارد ، میلگرد تولیدی را که دارای دمای بالایی می باشد از داخل لوله های آب عبور داده و به یکباره سطح بیرونی خنک می شود .

در این حالت سطح میلگرد تا عمق مشخصی دارای مقاومت بالاتر( مثلاً ۴۰۰ ) می باشد اما مغز میلگرد دارای مقاومت پائینتری ( مثلاً حدود ۳۴۰ ) خواهد داشت .از این رو در بکارگیری این نوع میلگرد در سازه های تحت فشار و مناطق زلزله خیز باید احتیاط های لازم را به عمل آورد و در محاسبات آن دقت مضاعف اعمال گردد . قیمت تمام شده میلگردهای آلیاژسازی شده بالاتر از ترمکسی می باشد .

استفاده از بتن و سنگ تراشی

بتن ماده ای است که تراکم بسیار قوی دارد اما در کشش نسبتاً ضعیف است. برای جبران این عدم تعادل در بتن، میلگرد را در قالب آن قرار م دهند (برای حمل بارهای کششی). بیش‌ترین مقدار تقویت فولادی به دو تقویت اولیه و ثانویه تقسیم می‌شود اما کاربردهای کوچک دیگری نیز دارد.

تقویت اولیه فولاد که برای تضمین مقاومت مورد نیاز برای سازه به عنوان یک کل برای حمایت از طراحی بارها اشاره دارد.
تقویت ثانویه که به عنوان توزیع یا تقویت حرارتی شناخته شده است که در دوام و زیبایی محصول کاربرد دارد که به وسیله ارائه مقاومت موضعی کافی برای محدود کردن ترک خوردگی و مقاومت در برابر تنش های ناشی از تغییرات دما و انقباض شناخته می‌شود.
میلگرد هم‌چنین برای دادن مقاومت به بارهای متمرکز کاربرد دارد به این صورت که برای گسترش یک بار از طریق یک منطقه وسیع­تر، مقاومت موضعی کافی و هم‌چنین سفتی ارائه می دهد.
هم‌چنین ممکن است میلگرد برای نگه داشتن دیگر میله های فولادی در موقعیت درست خودشان کاربرد داشته باشد.
میله های گره دار فولادی خارجی می‌توانند سنگ تراشی بناء را تقویت کرده و فشار لازم را به آن‌ها تحمیل کنند مانند تصاویر گرافیکی برج نویانسک و یا ساختارهای باستانی در روم و واتیکان.

سازه های سنگ تراشی و ملات آن‌ها خواصی شبیه بتن دارند و هم‌چنین توانایی محدودی در حمل بارهای کششی از خود نشان می دهند. برخی از واحدهای سنگ تراشی استاندارد مانند بلوک و آجر، به جای میلگرد حفره هایی دارند که از این حفره ها برای نگه داشتن دوغاب استفاده می‌شود. این ترکیب به عنوان یک تقویت کننده برای سنگ تراشی شناخته شده است.

مادامی که فولاد و بتن ضرایبی مشابه انبساط حرارتی دارند، هر گونه ماده ای با استحکام کششی مناسب، جهت تقویت بتن، می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد (فیبرهای سنگی و شیشه ای نیز رایج است). عضو ساختاری بتن با فولادی (که حداقل فشار را در طی یک انسباط از دو ماده به هم پیوسته که در اثر تغییرات دمایی به وجود آمده را تحمل کرده) تقویت می‌شود.

ویژگی های فیزیکی میلگرد

فولاد دارای ضریب انبساط حرارتی نزدیک به مساوی با بتن مدرن است. اگر این گونه نبود مشکلاتی در رابطه با تنش طولی و عمودی در دماهای متفاوت به وجود م آمد. اگرچه میلگرد دارای دنده ای است که به طور مکانیکی به بتن متصل شده است می‌تواند از بتن تحت فشار بالا، به طرف بیرون کشیده شود، این اتفاقی است که اغلب به همراه فروریختگی در مقیاس بزرگ در ساختار رخ م دهد.

برای جلوگیری از چنین اتفاقی، میلگرد به صورت عمقی در اعضای سازه مجاور تعبیه می‌شود (۴۰ تا ۶۰ برابر قطر) و یا می‌توان به وسیله خم کردن و قلاب نمودن آن در انتها در سراسر بتن و دیگر میلگردها از این رویداد جلوگیری کرد. در روش اول، نیروی اصطکاک جهت قفل کردن میله به محل تعبیه شده افزایش می ابد در حالی که در روش دوم از نیروی فشار بالای بتن استفاده می‌شود.

به طور معمول، میلگرد از فولاد آبدیده ناتمام ساخته می‌شود و نسبت به زنگ زدن حساس است. به طور کلی پوشش بتن قادر به ارائه دادن ارزش PH بالاتر از ۱۲ برای جلوگیری از واکنش زنگ زدگی می‌باشد. پوشش کمی بیش‌تر بتن می‌تواند از طریق بیکربنات شدن در سطح و یا با نفوذ نمک محافظت شود. پوشش خیلی بیش‌تر بتن می‌تواند سبب ترک های عریضی شود که هم‌چنین سبب سازش با گارد موضعی می‌شود.

در نتیجه زنگ زدن در حجم بزرگتری از فولاد که در ترکیبات آن موجود است؛ رخ م دهد و سبب چندین تنش داخلی در اطراف بتن شده، منجر به ترک، ورقه ورقه شدن و در نهایت شکست ساختاری می‌شود. این پدیده به عنوان سرقت اکسید شناخته شده است. این یک مشکل خاص است که در آن بتن در معرض آب نمک قرار م گیرد؛ مانند نمکی که در زمستان بر روی جاده پاشیده می‌شود؛ و یا استفاده از آن در برنامه های کاربردی دریایی.

بدون وجود پوشش، مقاومت در برابر خوردگی مقادیر کم کروم/ کربن (یک میلیونیوم مرکب)، پوشش اپوکسی، میلگردهای فولادی یا گالوانیزه ممکن است در این شرایط با مصرف اولیه بیش‌تر کاربرد داشته باشند اما به طور قابل توجهی مقدار این مصرف از عمر پروژه کم‌تر است. مراقبت های بیش‌تر در طول حمل و نقل، ساخت، بررسی، نصب و فرایند بتن­سازی در حالی که با میلگرد با پوشش اپوکسی کار می‌شود، خطر خوردگی میلگردها را در طولانی مدت کاهش خواهد داد.

حتی میله های آسیب دیده عملکرد بهتری نسبت به میله های تقویت شده بدون پوشش از خود نشان داده هر چند که موضوعاتی در رابطه با اتصالات پوشش اپوکسی و خوردگی تحت پوشش اپوکسی گزارش شده است. این میله ها در بیش از ۷۰۰۰۰ پل در ایالات متحده آمریکا به کار رفته شده است.

میلگردهای پلیمری که با الیاف فیبری تقویت شده ، در محیط هایی که از خورندگی بالایی برخوردارند استفاده می‌شود. این میلگردها در اشکال مختلفی استفاده می‌شوند مانند میله های مارپیچی که برای استحکام ستون ها استفاده می‌شود، میله های مشترک و میلگردهای به کار برده شده برای مشبک کردن. بیش‌ترین میلگردهای تجاری در دسترس از فیبرهای شیشه ای یک سویه ساخته شده از رزین ترموست، هستند.

تقویت و استحکام فولاد می‌تواند با ضرباتی مانند زمین لرزه ها جابجا شود و در نتیجه منجر به شکست ساختاری شود. به عنوان مثال می‌توان به ریزش پل بتونی خیابان سایپرس (Cypress) در اوکلند و زمین لرزه لوما پریتا که در سال ۱۹۸۹ در کالیفرنیا رخ داد و موجب مرگ ۴۲ نفر شد؛ اشاره کرد.

تکان هایی که در اثر زمین لرزه ایجاد می‌شود موجب جدا شدن میلگردها از بتن و خم شدن آن‌ها می‌شود. با به روز رسانی طراحی ساختمان از جمله به کار بردن میلگردهای جانبی بیش‌تر، می‌تواند موجب کاهش خرابی های ناشی از زلزله شود.

درجات میلگرد

میلگرد دارای درجات و مشخصاتی است که در قدرت عملکرد، استحکام کششی، ترکیب شیمیایی و درصد کشیدگی متفاوت هستند.

در ایالات متحده تعیین درجه معادل است با حداقل قدرت عملکرد میله در ksi (1000psi) برای مثال میلگرد درجه ۶۰ دارای حداقل قدرت عملکرد ksi 60 می باشد. معمولاً میلگرد در درجات ۴۰، ۶۰ و ۷۵ ساخته می‌شود.

در کشورهایی که از سیستم متریک استفاده م کنند، تعیین درجه قدرت عملکرد بر حسب مگاپاسکال (MPa) است. برای مثال درجه ۴۰۰ که معادل است با درجه ۶۰ ایالات متحده.

مشخصات معمول در ایالات متحده که توسط ACI و ASTM منتشر شده ، عبارتند از:

* مؤسسه بتن امریکا: «مقررات کد ساختمانی ۱۴-۳۱۸ ACI برای بتن سازه»؛ ۹۸۷- ۰- ۸۷۰۳۱- ۹۳۰- ۳(۲۰۱۴) ISBN
* A82 ASTM : مشخصات سیم فولادی ساده برای تقویت بتن
* ASTM A184/A184M: مشخصات تشک میله ای فولادی ساخته شده برای تقویت بتن
* ASTM A185: مشخصات محصول سیم فولادی ساده جوش داده شده برای تقویت بتن
* ASTM A496: مشخصات سیم فولادی تغییرشکل یافته برای تقویت بتن
* ASTM A497: مشخصات محصول جوش خورده از سیم فولادی تغییرشکل یافته برای تقویت بتن
* ASTM A615/A615M: میله های کربن استیل ساده و تغییرشکل یافته برای تقویت بتن
* ASTM A616/A616M: مشخصات میله ساده و ریل فولادی تغییرشکل یافته برای تقویت بتن
* ASTM A617/A617M: مشخصات میله ساده و محور(Axle) فولادی تغییرشکل یافته برای تقویت بتن
* ASTM A706/A706M: میله ساده و تغییرشکل یافته با عیار فولاد پایین برای تقویت بتن
* ASTM A767/A767M: مشخصات میله های فولادی گالوانیزه (با پوشش روی) برای تقویت بتن
* ASTM A775/A775M: مشخصات میله های فولادی تقویت شده با پوشش اپوکسی
* ASTM A934/A934M: مشخصات میله های فولادی پیش­ساخته تقویت شده با پوشش اپوکسی
* ASTM A955: میله های فولادی ضدزنگ ساده و تغییرشکل یافته برای تقویت بتن
* ASTM A996: محور و ریل فولادی تغییرشکل یافته برای تقویت بتن
* ASTM A1035: مشخصات استاندارد برای میله های فولادی، کروم و فولاد کم کربن ساده و تغییرشکل یافته برای تقویت بتن

اسامی علامت ASTM عبارتند از:

‘S’ مختصر A615
‘I’ ریل A616 (جایگزین شده با A996 ” مشخصات استاندارد ASTM A616 / A616M – 96a برای ریل های فولادی ساده و تغییرشکل یافته جهت تقویت بتن (انصراف در ۱۹۹۹)”. org برگرفته در تاریخ ۲۴/۰۸/۲۰۱۲).
‘IR’ ریل مطابق با مقررات تکمیلی S1 A616 (جایگزین شده با A996 ” مشخصات استاندارد ASTM A616 / A616M – 96a برای ریل های فولادی ساده و تغییرشکل یافته جهت تقویت بتن (انصراف در ۱۹۹۹)”. org برگرفته در تاریخ ۲۴/۰۸/۲۰۱۲).
‘A’ محور A617 (جایگزین شده با A996 ” مشخصات استاندارد ASTM A617 / A617M – 96a برای محور فولادی ساده و تغییرشکل یافته جهت تقویت بتن (انصراف در ۱۹۹۹)”. org برگرفته در تاریخ ۲۴/۰۸/۲۰۱۲).
‘W’ عیار پایین- A706

از لحاظ تاریخی، در اروپا میلگرد ترکیبی از فولاد با قدرت عملکرد متوسط و تقریباً معادل Mpa250 (ksi36) بوده است. میلگرد های جدید از فولاد با قدرت عملکرد بالا تشکیل شده و قدرت عملکرد آن‌ها معمولاً بیش‌تر از Mpa500 (ksi 5/72) است. میلگرد را م توان با درجات مختلف داکتیلیتی (شکل پذیری یا چکش خواری) تولید کرد.

فولاد داکتیل (چکش خوار) وقتی که تغییرشکل میدهد، قادر است مقدار قابل توجهی انرژی را جذب کند یک ویژگی که در طراحی و مقاومت در برابر زلزله استفاده می‌شود. این قدرت عملکرد بالای فولاد داکتیل معمولاً با استفاده از فرآیند TEMPCORE ، که یک روش پردازش حرارتی است، به دست می اید.

بر خلاف سازه های فولادی، درجات فولاد میلگرد هنوز در اروپا هماهنگ نیست، هر کشوری استانداردهای ملی خود را دارد. با این حال برخی از مشخصات استاندارد و روش های آزمون شده تحت EN 10080 و EN ISO 15630 وجود دارد:

EN ISO 15630: فولاد برای تقویت بتن. فولاد تقویت شده قابل جوش. عمومی (۲۰۰۵).
BS 4449: فولاد برای تقویت بتن. فولاد تقویت شده قابل جوش. مشخصات (۲۰۰۵/۲۰۰۹)
BS 4482: سیم فولادی برای تقویت محصولات بتنی. مشخصات. (۲۰۰۵)
BS 4483: محصول استیل برای تقویت بتن (۲۰۰۵)
BS 6744: میله های فولادی ضدزنگ برای تقویت و کاربرد در بتن. روش های آزمون و مقررات (۲۰۰۱/۲۰۰۹)
DIN 488-1: فولادهای تقویت شده بخش ۱: درجات، خواص، علامات (۲۰۰۹)
DIN 488-2: فولادهای تقویت شده بخش ۲: میله های فولادی تقویت شده (۲۰۰۹)
DIN 488-3: فولادهای تقویت شده بخش ۳: فولاد تقویت شده در کویل (coil)، سیم فولادی (۲۰۰۹)
DIN 488-4: فولادهای تقویت شده بخش ۴: محصولات جوش داده شده (۲۰۰۹)
DIN 488-5: فولادهای تقویت شده بخش ۵: تیرهای مشبک (۲۰۰۹)
DIN 488-6: فولادهای تقویت شده بخش ۶: برآورد انطباق (۲۰۱۰)
BS EN ISO 15630-1: فولاد برای تقویت و استحکام بتن. روش های آزمون. تقویت میله، سیم و مفتول (۲۰۱۰).
BS EN ISO 15630-2: فولاد برای تقویت و استحکام بتن. روش های آزمون. محصولات جوش داده شده (۲۰۱۰).

جاگذاری میلگرد

قفسه های میلگردی هم در محل پروژه و هم خارج از آن به کمک انبرها و قیچی های هیدرولیکی ساخته می‌شوند. با این حال، برای کارهای کوچک و یا سفارشی، ابزار شناخته شدۀ هیکی (Hickey) یا انبر دستی کافی است.

میلگردها به وسیله نگهدارنده های فولادی (rodbusters) با استفاده از تکیه­گاه میله ای و بتن جاگذاری می‌شوند یا اینکه با استفاده از فضاساز میلگرد پلاستیکی، میلگرد را از قالب بتن جدا کرده تا پوشش بتنی درست شود و اطمینان حاصل شود که جاگذاری صورت گرفته است.

میلگردهای قفسه هم به وسیله جوش نقطه ای و هم با بستن سیم فولادی و گاهی اوقات به وسیله متصل­کننده برقی میلگرد یا اتصال مکانیکی به هم وصل می‌شوند. برای اتصال میلگرد گالوانیزه یا میلگرد با پوشش اپوکسی، معمولاً از سیم گالوانیزه و سیم با پوشش اپوکسی استفاده می‌شود.

رکاب

رکاب ها بیرون ترین قسمت قفسه میلگردی هستند. رکاب ها معمولاً مستطیل شکل بوده و در فواصل منظم در طول یک ستون برای جلوگیری از شکستگی قرار داده می‌شوند.

جوش دادن

انجمن جوشکاری امریکا (AWS) 4/1 D روش هایی برای جوشکاری میلگرد در ایالات متحده، بدون توجه به میلگردی که در درجه w (عیار پایین- A706) آماده جوش است، تنظیم کرده است.

میلگردی که با مشخصات ASTM A706 تولید نشده است بدون محاسبه «کربن معادل»، برای جوشکاری مناسب نیست. موادی که کربن معادل آنها کمتر از ۵۵/۰ است را م توان جوش داد (۴/۱ AWS D).

تقویت کننده های ASTM A 616 و ASTM A 617 محور فولادی و ریل فولادی پیچیده با کربن و فسفر هستند.

با اینکه جوش نقطه ای سال های زیادی در اروپا رایج بوده و در ایالات متحده هم در حال گسترش است، اما قفسه های فولادی معمولاً با سیم به هم وصل می شوند.

اتصالات مکانیکی

اتصالات مکانیکی که با عناوین «چسباننده مکانیکی» و «پیوند مکانیکی» نیز شناخته شده است، برای تقویت اتصال میله ها به هم استفاده می‌شود. چسباننده های مکانیکی وسایلی مؤثر برای کاهش تراکم میلگرد در مناطقی است که بسیار تقویت شده . هم‌چنین این چسباننده ها در ساخت بتن پیش­ساخته برای استفاده در اتصالات بین اجزا کاربرد دارند.

معیار عملکرد ساختاری اتصالات مکانیکی در کشورها و صنایع مختلف، متفاوت است. در اتصال میلگردها به هم حداقل قدرت مورد نیاز برای برقراری این اتصال، ۱۲۵% از قدرت عملکرد میلگرد می‌باشد. معیارهای دقیق­تری نیز برای توسعه قدرت نهایی میلگرد وجود دارد. مانند قدرت عملکرد AC 318 در هر دو نوع یک (۱۲۵% FY) و نوع دو (۱۲۵% FY و یا ۱۰۰% Fu).

در مورد سازه های بتنی توصیه می‌شود آن دسته از اتصالات مکانیکی که به روش چکش­خواری، مستعد شکسته شدن هستند، در صنعت تقویت فولاد به عنوان «میله شکسته» معرفی شوند. به عنوان مثال «Caltrans» حالتی از شکستگی را مشخص می کند.

ایمنی

برای جلوگیری از ایجاد صدمه، انتهای بیرون زده میلگرد فولادی اغلب خم می‌شود و یا با یک کلاهک پلاستیکی خاص که با فولاد تقویت شده است، پوشانده می‌شود. سر کلاهک ممکن است از خراش و سایر صدمات جزیی جلوگیری کند اما تقریباً هیچ حفاظتی در برابر سوراخ شدن ارائه نم دهد.

نام­گذاری ها

لیست زیر نمونه هایی از نمادهای مورد استفاده در معماری، مهندسی و صنعت ساخت و ساز را فراهم می کند.

نیوزیلند نام توضیح HD-16-300, T&B, EW میلگرد با قطر ۱۶ میلی‌متر­ و مقاومت بالا (Mpa500) در فاصله ۳۰۰ میلی‌متر از مرکز (فاصله مرکز- تا مرکز) در هر دو وجه بالایی و پایینی یا به هر صورت دیگر؛ مثلاً طولی و عرضی ۳-D12 ۳ میلگرد با قطر ۱۲ میلی‌متر­ و مقاومت متوسط (Mpa300) R8 Stirrups @ 225 MAX میله صاف درجه D (Mpa300) در فاصله ۲۲۵ میلی‌متر از مرکز

ایالات متحده نام توضیح #۴ @ ۱۲ OC, T&B, EW میلگرد ۴ با فاصله ۱۲ اینچ از مرکز (فاصله مرکز- تا مرکز) در هر دو وجه بالایی و پایینی یا به هر صورت دیگر؛ مثلاً طولی و عرضی (۳) #۴ سه تا میلگرد ۴ (معمولاً وقتی میلگردها عمود هستند استفاده می‌شوند). #۳ ties @ 9 OC, (2) per set میلگرد ۳ که به عنوان رکاب و به فاصله ۹ اینچ از مرکز استفاده می‌شود. هر مجموعه شامل دو رابط است. #۷ @ ۱۲″ EW, EF میلگرد ۷ به فاصله ۱۲ اینچ که در هر جهت و وجهی قابل استفاده است.

استفاده مجدد و بازیافت میلگرد

در چین و بسیاری دیگر از کشورها، پس از تخریب یک ساختمان کارگران برای برداشتن میلگرد فراخوانده می‌شوند. آن‌ها با استفاده از برّنده های فلز، تجهیزات جوشکاری، چکش و دیگر ابزارها به جستجو و استخراج میلگرد می پردازند. این فلز تا حدی صاف و دسته بندی شده و فروخته می‌شود.

این کار برای ایمنی ساختاری ساختمان بعدی بسیار مضر است. اثر آن در ساختمان هایی نمایان می‌شود که در برابر زلزله یا فشار باد ایمن نیستند. این ساختمان ها به طور ناگهانی فروم پاشند. با استفاده از میله فولادی تقویت کننده که انرژی و نوسان را جذب می کنند، شرایط خطرناک را به ساکنان هشدار م دهند و فرصت فرار را به آن‌ها می دهد.

میلگرد مانند اکثر محصولات فلزی قابل بازیافت است. این فلز معمولاً با محصولات فولادی ذوب و ترکیب شده و دوباره شکل دهی می‌شود.

دیدگاه شما

خبرنامه