ابهامات موجود در ارتباط با تداوم رکود و نبود تقاضای مصرفی موثر در صنایع تغذیه‌کننده از صنعت فولاد یا بهبود این شرایط که به معنی رونق گرفتن نسبی تقاضا در بخش‌هایی نظیر ساخت و ساز، فعالیت‌های عمرانی و مواردی از این دست است، موجب شده تا خریداران و معامله‌گران بازار فولاد بیش از پیش در حالت انتظار به سر برده و از حضور جدی در معاملات پرهیز کنند.
روز گذشته نیز در ادامه همین داستان دنباله دار ضعف تقاضا، برخی از عرضهکنندهها که با استعلام قیمت بیشتری روبه‌رو می‌شدند برای جلب مشتری محصولات خود را نسبت به روز یکشنبه در دامنه نرخ‌های پایین‌تری اعلام کردند، اما اغلب فولادسازان به خصوص واحدهای خصوصی عرضه‌کننده مقاطع در واکنش به نبود خریدار واقعی و محدود بودن حجم سفارش‌های خرید، حجم عرضه خروجی را محدود کرده و در دامنه قیمت‌های دو روز قبل محصولات خود را به بازار غیررسمی عرضه کردند.
در این شرایط بررسی روند قیمت میلگرد (به عنوان شاخص‌ترین محصول فولادی مصرفی و پرکاربرد) از روزهای ابتدایی معاملات بازار فولاد در سال 93 تاکنون که به خوبی منعکس‌کننده روند معاملات حاکم بر این محصول است، جالب توجه می‌باشد. میلگرد پس از پشت سر گذاشتن نوسانات صعودی در یک دوره سه هفته‌ای یعنی از تاریخ 16 فروردین تا ششم اردیبهشت‌ماه که به دلیل هجوم تقاضای واقعی، سفته‌بازی و سرمایه‌گذاری رخ داده بود، وارد فاز نزولی و سپس تثبیت قیمت‌ها شده و حال به نظر می‌رسد خیزی برای صعود مجدد برداشته است.
در این میان صعود قیمت در بازار مصرفی این محصول در این دوره به دلیل انتظارات تورمی فعالان بازار ناشی از اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها و تاثیر آن بر رشد هزینه‌های تولید و در نتیجه افزایش قیمت محصول نهایی رخ داد. کاهش میانگین قیمت میلگرد نیز در فاصله زمانی اوایل اردیبهشت تا پایان این ماه ناشی از این بود که پس از اعلام نرخ نهایی حامل‌های انرژی تب خریدهای انباری خوابید و روند معاملات دوباره متاثر از رکود تقاضا و مازاد عرضه محصولات فولادی قرار گرفت و قیمت مقاطع حتی به اوایل اسفند ماه سال گذشته رسید. هرچند این روند بیش از سه هفته طول نکشید و نوسانات کاهشی نرخ‌ها در بازار میلگرد به این دلیل که قیمت این محصول به کف رسید سرانجام تاحدود نسبتا زیادی متوقف شد. در این میان اقدامات کنترلی برخی عرضهکنندهها نیز مانند خودداری از اعلام قیمت یا کاهش حجم عرضه، در تثبیت این شرایط در طول دو هفته گذشته بی‌تاثیر نبوده است.
دست‌اندرکاران بازار معتقدند: اگر قیمت فعلی شمش بورسی، انواع شمش تولید داخل یا شمش وارداتی را در تولید محصول نهایی در نظر بگیریم و هزینه‌های فرآیند تولید را نیز به آن اضافه کنیم حتی در پاره‌ای موارد تولید مقاطع وارد فاز ضرر شده و اگر رکود هم ادامه یابد، دیگر جایی برای کاهش بیشتر قیمت‌ها وجود ندارد مگر آنکه هزینه مواد اولیه کاهش یابد تا امکان کاهش مجدد قیمت‌ها در بازار فولاد وجود داشته باشد.
در این شرایط برخی از فعالان بازار هم می‌گویند: با توجه به اینکه فرصت چندانی برای خرید معامله‌گران تا ابتدای ماه رمضان باقی نمانده جهت‌گیری بازار به سمت رشد نسبی قیمت‌ها و تحریک خریدران برای حضوری پررنگ‌تر از گذشته در روند معاملات است؛ چراکه با به کف رسیدن قیمت‌ها اگر خریداران در این دوره وارد بازار شوند قیمت‌ها یا ثابت مانده یا با اندکی افزایش روبه‌رو خواهد شد.
