هفتاد سال پیش در میان ویرانه‌های جنگ جهانی دوم اولین فولکس قورباغه‌ای تولید شد. حالا کمپانی فولکس واگن یک امپراتوری خودروسازی با 12 برند از آئودی تا لامبورگینی است.
نگاهی به پشت پرده این امپراتوری:
فولکس واگن به معنی خودرو ملی (Volkswagen) و به اختصار (VW) گرچه قبل از جنگ جهانی دوم تاسیس شد، اما تاریخ جدید آن با تولید اولین فولکس قورباغه‌ای در سال 1945 آغاز می‌شود.
کنسرن فولکس واگن در زمینه طراحی، مهندسی، تولید و توزیع انواع اتومبیل‌ها، وسایل نقلیه تجاری، موتورسیکلت‌ها، موتورهای درون‌سوز و توربوجت‌ها فعالیت دارد و دارای 94 کارخانه تولید خودرو، در 24 کشور و 340 شرکت تابعه و زیرمجموعه است.
مارتین وینتر کورن، رئیس هیئت مدیره کنسرن است و می‌خواهد تا سال 2018 از تویوتا که بزرگترین خودروساز جهان محسوب می‌شود نه تنها در عرصه تولید خودرو بلکه به لحاظ سوددهی و رضایت مشتریان نیز “سبقت” بگیرد.
ارقام امپراتوری خودروساز فولکس‌واگن خیره کننده است: 573 هزار نفر در سراسر جهان برای این کنسرن کار می‌کنند. 200 میلیارد یورو در سال 2013 فروش داشته است که 9 میلیارد یورو سود آن بوده است. فوکس واگن در سال 2014 بیش از 10 میلیون خودرو به فروش رسانده است.
در پشت پرده، فردیناند پی‌یژ همه رشته‌ها را در دست دارد. او نوه فریدیناند پورشه، مهندس اولین اتومبیل‌های ساخت فولکس واگن است. پی‌پژ ده سال تمام بر روی طرح ایجاد کنسرنی همبسته با برندهای گوناگون کار کرده است. او که از چهار ازدواج 12 فرزند دارد، با اشاره به تعداد برندهای متعلق به این کمپانی می‌گوید:”دوازده، عدد خوبی است”.
فولکس واگن در سال 2008 سهام اسکانیا را خریداری کرد. از تابستان سال گذشته با خرید مابقی سهام اکنون این “سنگین‌وزن” سوئدی کاملا در اختیار فولکس واگن قرار دارد. تولید خودروهای سنگین اسکانیا ده درصد برای این کنسرن سوددهی دارند.
ام آ ان (MAN) دیگر سنگین‌وزنی است که در خدمت کنسرن فولکس واگن قرار دارد. آندریاس رنشلر، یکی از مدیران سابق دایملر قرار است از ماه فوریه سال ۲۰۱۵ دو سازنده خودروهای سنگین مونیخی و سوئدی که رقیب دیرینه هستند را در عرصه کاهش هزینه‌های تولید به هم نزدیک کند.
یکی از بخش‌های قدرتمند در مجموعه تولیدات فولکس‌واگن، ترانسپورت‌های شهری و یا کاروان‌ها هستند که ۱۰ میلیارد یورو در سال فروش دارند.
پورشه یکی از بزرگترین خرید‌های کنسرن فولکس واگن است. از سال 2012 پورشه کاملا در اختیار فولکس واگن قرار گرفته و این کمپانی اکنون در عرصه خوردروهای اسپرت حرف اول را می‌زند.
نگاه فولکس‌واگن به عرصه دنیای خودروهای اسپرت از زمانی شروع شد که فردیناند پی‌یژ، ریاست هیئت مدیره کنسرن را برعهده داشت. او در سال ۱۹۹۸ اتومبیل‌ساز ایتالیایی لامبورگینی را خریداری کرد. هرچند آن زمان انتقادات زیادی به فولکس‌واگن در این زمینه صورت گرفت، اما خودروهای لوکس لامبورگینی با تولید سالانه ۲۱۰۰ اتومبیل لابراتوار مناسبی برای آزمایش تکنولوژی ساخت فولکس‌واگن هستند.
فولکس واگن در سال ۱۹۹۸ هم بوگاتی را خریداری کرد. مسئولیت این برند که میزان تولیدش از لامبورگینی هم کمتر است، آزمایش تکنولوژی “آن سوی تصور” است. مدل ویرون که در سال ۲۰۱۳ تنها ۴۷ دستگاه تولید شد، با ۱۲۰۰ اسب بخار قدرت و ۴۳۱ کیلومتر سرعت در ساعت، سریعترین خودروی “تولید سریال” جهان است.
بنتلی انگلیسی برخلاف لامبورگینی و بوگاتی، مسئولیت بخش “لوکس” را در کنسرن فولکس‌واگن برعهده دارد. طبق آمار فولکس واگن، فروش ۱۰ هزار بنتلی در سال ۲۰۱۳ برای این کنسرن سود‌آور نیز بوده است.
آئودی که از اواسط دهه شصت میلادی به فوکس‌واگن تعلق دارد، تقریبا نیمی از سود کنسرن را تامین می‌کند. نوآوری‌های مهندسان آئودی همواره خون تازه‌ای نه تنها به کالبد فولکس‌واگن به کالبد صنعت اتومبیل سازی آلمان و جهان نیز وارد کرده است. ادامه نظارت بر این روند اکنون بر عهده اولریش هاکن‌برگ رئیس طراحان کنسرن فولکس‌واگن است.
فولکس‌واگن در چین هم تولید می‌کند. این کنسرن از طریق سرمایه‌گذاری مشترک با چینی‌ها به بازاری عظیم دست یافت که دیگر خودروسازان جهان به آن حسرت می‌خورند.
اسکودا در جمهوری چک با کمک تکنولوژی فولکس‌واگن از سال ۱۹۹۱ به این سو خودروهایی با قیمت مناسب برای بخش‌هایی وسیع از اقشار میانی در شرق اروپا تولید می‌شود. در سال‌های اخیر اسکودا در بازارهای اروپای غربی نیز طرفدار پیدا کرده است.
کنسرن فولکس‌واگن خودروساز اسپانیایی سیات را نیز در سال ۱۹۸۶ با هدف بازکردن جای پا در جنوب اروپا خریداری کرد. گرچه بحران اقتصادی در جنوب اروپا این خودروساز را در سال‌های گذشته با مشکلاتی روبرو ساخت، اما با کمک کنسرن مادر به عرصه سوددهی بازگشته است.
