نه ابداً
خیانت معمولا از جایی شروع می‌شود که تصورش را هم نمی کنید از یک درد دل ساده با همکارتان، دوست دوران مدرسه، همسر دوست صمیمی و…
اول فکر می‌کنید چقدر خوب درکتان می‌کند. بعد تصور می‌کنید به عنوان یک انسان با او نزدیکی فکری دارید، به مرور دلتان می‌خواهد بیشتر با او صحبت کنید چون حرف های او روی شما تأثیر دیگری دارد. کم کم فکر می‌کنید فقط وقتی با او صحبت می‌کنید برایتان همه چیز خوب است!
حتی گاهی هیچ گله و شکایتی از همسرتان ندارید ولی برای دردودل با او از همسرتان شکایت می‌سازید: “همسرم خودخواهه. اصلا نمی‌فهمه من چی میگم، منو درک نمی‌کنه و…”
بعد به تدریج دلتان می‌خواهد او را بیشتر و طولانی‌تر ببینید و آرام آرام ذهنتان درگیر مقایسه او با همسرتان می‌شود و در بیشتر اوقات همسرتان در این مقایسه بازنده است.
همین باعث می‌شود روابطتان سرد و سردتر شود، چون شما کسی را دارید که با او دردودل کنید و برایش ناز کنید! پس دیگر حوصله همسرتان را نخواهید داشت و دیگر به آن راحتی که رابطه را آغاز کردید نمی‌توانید از آن خارج شوید.
می‌بینید خیانت مثل جانوری خزنده بی‌صدا، بی دعوت وارد زندگی‌تان می‌شود و آن را به خطر می‌اندازد .
⛔️ مراقب مرزهایمان باشیم، این تصور واهی من با دیگران فرق دارم و در دام خیانت نمیافتم را دور بریزیم. میلیون ها نفر با همین تصور اشتباه در دام خیانت افتاده اند.
✍️ فاطمه رمضانی
